Top 10 włoskich potraw i posiłków, które nie są włoskie
Włosi są bardziej niż trochę wrażliwi na swoje jedzenie, ale szczerze mówiąc, kto może ich winić? Pozornie każda kultura nadal wprowadza w błąd swoją szlachetną kuchnię śródziemnomorską z tłustem, obciążoną cukrem i wysoce przetworzonymi biednymi substytutami, nie wspominając o śmiesznych włoskich etykietach, które zawierają jedne z najgorszych prób w języku, jaki kiedykolwiek widział język, jaki kiedykolwiek widziałem język, jaki kiedykolwiek widział język, jaki kiedykolwiek widział język, jaki kiedykolwiek widział język język, jaki kiedykolwiek widział język język.
Możesz gotować, promować i sprzedawać, co chcesz; Po prostu nie nazywaj tego włoskim, kiedy to nie jest.
10. Włoska soda
Włoska soda nie znajduje się wszędzie we Włoszech, ponieważ wielu producentów twierdzi na swoich stronach internetowych. Według specjalistów i ich szeroko zakrojonych badań narodziny Stanów Zjednoczonych zbiegły się z wprowadzeniem napojów bezalkoholowych, produktu już popularnym w USA na początku 1800 roku. Więc dlaczego Włochy? Wygląda na to, że kilku biznesmenów, Ezilda i Rinaldo Torre, wprowadziło różnorodne syropy do North Beach około 1925 roku i udawało, że zostały zabrane z autentycznych, odręcznych przepisów włoskich. Bardziej niż prawdopodobne, zainspirowano ich Acqua e menta, Włoski letni napój przygotowany przez mieszanie syropu miętowego z nieruchomą wodą.
Ale to nie jest soda, prawda?? Aranciata, Gassosa, Cedrata i Chinotto to niektóre z charakterystycznych napojów bezalkoholowych w kraju, więc wypróbuj je zamiast tego.
9. Włoski sos
Włoskie opatrunki na sałatkę są niezwykle popularne w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ale Włosi mają swój własny sposób na przyprawienie sałatki, sposób ładnie podsumowany przez stare powiedzenie z Alexandre Dumas, z jednego z najwcześniejszych i największych dzieł na temat jedzenia, jakie kiedykolwiek opublikowano , Grand Dictionnaire de to kuchnia.”I nie mogliśmy się bardziej zgodzić.
Rodzime Włosi nie kupują opatrunków butelkowanych. Śródziemnomorska kultura gastronomiczna dotyczy świeżych i zdrowych składników: proste jedzenie, odpowiednio przyprawione i gotowane z pasją i opieką. Po co dodawać arsenał cukrów, soli, tłuszczów, fałszywych smaków, kolorów i wątpliwych składników, skoro tak łatwo jest zrobić własny sos?
A jeśli jesteś we Włoszech, ale nie masz dostępu do szaleńca, nie martw się: sałatki są często podawane nieuzasadnione we Włoszech, ale na stole zawsze znajdziesz oliwę z oliwek, ocet balsamiczny, sól i pieprz, aby przygotować wymieszaj, który pasuje do twojego osobistego gustu.
8. Chleb czosnkowy
Francuski chleb rozmazany masłem i posypany czosnkiem proszkiem, solą i suszonym oregano lub bazylia jest nie Włoski zwyczaj, bez względu na to, ilu marketerów mówi inaczej. Chleb czosnkowy to po prostu amerykańska komercyjna wersja Bruschetta Classica.
Aby uczcić zbiory z oliwek, włoscy rolnicy tosty tosty o masywnym zjeżdżalni chleba w stylu wiejskiego nad kominkiem, pocieraj go ząbkiem czosnku, gdy jest jeszcze gorący, a następnie szczotkuj świeżą oliwą z oliwek po obu stronach. Posypanie soli, a Bruschetta jest gotowy! To jest klasyczny przepis, ale mnóstwo jest mnóstwo: Bruschetta al Pomodoro e Basilico (z posiekanymi pomidorami i świeżą bazylią); Bruschetta Ai Peroni (z papryką), Bruschetta con melanzane (z bakłażanami) i tak dalej. Wszystkie z nich pokonały mrożony kawałek chleba w pudełku od kilometrów.
7. Pepperoni/włoska pizza z kurczaka
„Włoska” pizza z kurczaka i pizza pepperoni to dwie z wielu pysznych odmian pizzy, które absolutnie przyzwyczajenie Znajdź we Włoszech. Nawet nie znajdziesz tam pepperoni, ponieważ słowo to po prostu drańska wersja włoskiego słowa permeni (Bell Peppers). Pepperoni (napisane z podwójnym P) to wysuszona powietrze pikantna kiełbasa. Zamów pizzę Pepperoni we Włoszech, a najprawdopodobniej dostaniesz pizzę zwieńczoną słodką papryką.
Pepperoni Pizza, The Way We Know It, jest amerykańskim wynalazkiem z 1919 roku, kiedy włoskie restauracje, pizzeria i sklepy rzeźne zaczęły kwitnąć w Ameryce.
6. Pasta Primavera
Pomimo swojej nazwy, makaron primavera nie jest pochodzenia włoskiego. Danie powstało na początku lat siedemdziesiątych w Le Cirque NYC, jednej z najlepszych restauracji międzynarodowej sceny kuchni.
Wszystko zaczęło się w 1973 roku, kiedy Sirio Maccioni, założyciel Le Cirque i Jean Vernges, klasycznie wyszkolony francuski szef kuchni i współzałożyciel Le Cirque, odwiedził artystę Edwarda Giobbi, i zaintrygowało go mieszanka warzyw i makaronu. Vergnes omówił tę koncepcję z innym francuskim szefem kuchni Jeanem Louisem. Życzeniem Vergnes było użycie świeżych warzyw, takich jak szparagi, cukinia, grzyby, pomidory i fasolka sznurka. Jean Louise zgodził się na to, ale zasugerował, aby było bardziej francuskie, dodając strąki grochowe i kremowy sos z masłem. Maccioni następnie nadał przepisowi włoski zwrot akcji, serwując go z bazylią, orzechami sosnymi i parmezanem.
Historia Vergnes to najbardziej wiarygodna wersja, w jaki sposób urodziła się makaron primavera, ale Sirio Maccioni opowiada inną wersję tego, co się stało. Pełny uznanie za klasyczny przepis i twierdzi, że wymyślił to wszystko sam w 1975 roku. W Nowej Szkocji. Więc bez względu na to, jaka historia jest prawdą, danie nadal nie jest włoskie.
5. Sałatka Caesar
Trwająca debata otacza tę pyszną sałatkę. Jedno jest pewne, to nie jest włoski. Większość historyków kulinarnych przypisuje Cezara Cardini z autentyczną wersją. Caesar Cardini i jego brat Alessandro przeprowadzili się z Mediolanu do San Diego po I wojnie światowej i postanowili otworzyć restaurację w Tijuana, Meksyk. Ich charakterystyczna sałatka oparta na parmezach i kroku wkrótce stała się bardzo modna wśród celebrytów z Hollywood i jakoś zyskała reputację autentycznego włoskiego dania.
4. Kurczak w parmezanie
Chicken Parmesan, pomimo bardzo włoskiej nazwy, jest tak amerykański jak hot dog. Nie ma autentycznego włoskiego przepisu na łączenie makaronu z kurczakiem, a oba są zawsze podawane jako różne kursy.
W rzeczywistości, aż do niedawnego wzrostu produkcji drobiu, mięso z kurczaka rzadko spożywano we Włoszech. Według rekordu z 1956 roku z Włoskiego Narodowego Związku Aviculture, przeciętny włoski włoski zjadł w tym czasie mniej niż 5 funtów drobiu.
Tak więc wielu włoskich imigrantów miało niewielkie doświadczenie z gotowaniem drobiu, kiedy wylądowali w Ameryce, więc tradycje kulinarne zostały dostosowane do dostępnych składników. W rezultacie bakłażan Parmezan - klasyczne włoskie danie - inspirowane kurczakiem parmezan i nikt nie oglądał się.
3. Makaron z serem
Ustanowienie pochodzenia tego naczynia jest bardziej skomplikowane niż się wydaje. To pyszny talerz, ale nie jest włoski. Bechhamel, matka wszystkich białych sosów i jeden z podstaw kuchni francuskiej, jest podstawą klasycznego przepisu na Mac & Cheese. Niektórzy twierdzą, że Maccheroni, przygotowany z różnymi sosami, był bardzo popularnym daniem w Paryżu podczas 18th wiek. Ostatnio sprawdziliśmy, Francja nie jest Włochami.
Wielu blogerów błędnie prześledziło pochodzenie Mac & Cheese do Włoch, dzięki przepisowi El Liber de Coquina, Włoska książka kucharska z XIII wieku. Danie o nazwie De lesanis jest postrzegane przez tych blogerów jako pierwsze danie z Mac i Cherem, mimo że opiera się na warstwach arkuszy makaronu, takich jak podobnie nazwana lasagna.
Prawdą jest, że niektóre włoskie potrawy są technicznie po prostu makaronem i serem, ale dodatkowe składniki, a także metodę przygotowania, wyróżniają je od innych podobnych przepisów. Dla włoskiego nie ma nic gorszego niż rozgotowany, papki makaron.
2. Fettuccine Alfredo
Jeśli planujesz odwiedzić Włochy i nie mogę się doczekać, aby zjeść słynną fettuccine Alfredo, obawiam się, że mam dla ciebie złe wieści. Fettuccine Alfredo, krewetki Alfredo, kurczak Alfredo lub każde inne danie nazwane na cześć Alfredo di Lelio nie istnieje nigdzie we Włoszech, z wyjątkiem jednego miejsca w Rzymie, którego Włosi.
Wszystko zaczęło się tam, prawie sto lat temu, w restauracji należącej do Alfredo Di Lelio, którego żona miała problemy w czasie ciąży, w tym utratę apetytu. Pamiętaj, kiedy twoja mama dała ci zupę z kurczaka lub tosty, kiedy miałeś rozstrój żołądka? Cóż, Włosi jedzą zwykły makaron z odrobiną masła i parmezanu, kiedy nie mogą niczego powstrzymać. To sam lekarstwo, które działało również dla żony Alfredo. Nie wymyślił przepisu; po prostu zmodyfikował ilość użytych w nim składników. Restaurator dodał fettuccine Alfredo do menu, gdy jego żona znów zaczęła się czuć lepiej.
Mary Pickford i Douglas Fairbanks to te, które popularyzowały danie w Stanach. Dalej wzbogacony ciężką kremem, czosnkiem i Lordem wie, co jeszcze Fettuccine Alfredo szybko stała się amerykańską sensacją. Tymczasem większość Włochów nigdy nie słyszała o Alfredo, a przepisy, które nazwał na sobie, nie reprezentują klasycznej kuchni włoskiej.
1. Spaghetti bolognese
W tym daniu nie ma nic włoskiego i nic Bolońskiego.
Makaron i klasyczny sos pochodzą z dwóch zupełnie różnych kultur. Emilia Romagna, raj miłośników żywności, jest regionem północnych Włoch. Jego kapitałem jest Bolonia. Sos Bololnese (Ragù alla bolognese) to typowe danie z Emilijskiego, ale Spaghetti było zszywką południowej włoskiej. Emilianie faktycznie serwują Ragù z Tagliatelle, charakterystycznym makaronem regionu.
Łączenie tych dwóch w jednym naczyniu, choć najwyraźniej całkiem zbywalne, jest dużym nie-nie-nie. Dlaczego? Ponieważ spaghetti jest zbyt cienki, aby trzymać bogaty sos. Spaghetti Bolognese, danie Frankenstein, które znamy dzisiaj, nie jest nawet podawane z klasycznym sosem bolonowym, ale raczej jakąś rozszczepioną wersję, która jest łatwiejsza do obsługi Spaghetti. Najbardziej autentyczny przepis na sos to ten udokumentowany przez Accademia italiana della cucina, a następnie zarejestrowany przez Bolonię Izby Handlowej. Oficjalny przepis ogranicza składniki do wołowiny, pancetta, marchewki, łodygi selera, cebuli, pasty pomidorowej, białego wina i mleka.